-
1 prawdziwy
прил.• аутентичный• важный• верный• действительный• достоверный• искренний• истинный• надежный• настоящий• неподдельный• несомненный• подлинный• правдивый• правильный• присущий• реальный• свойственный• существенный• сущий• фактический• фактичный• эффективный* * *правдивый, верный, действительный, истинный, настоящий, подлинныйprawdomówny, szczery правдивый (говорящий правду)* * *prawdziw|y\prawdziwyi, \prawdziwyszy 1. правдивый, истинный; верный;\prawdziwyе wiadomości правдивые сообщения;
2. настоящий, псдлинный;\prawdziwy bohater подлинный герой; \prawdziwyе złoto настоящее золото; \prawdziwyа kawa натуральный кофе; ● \prawdziwy grzyb белый гриб;
z \prawdziwyego zdarzenia (самый) настоящий+2. autentyczny, rzeczywisty
* * *prawdziwi, prawdziwszy1) правди́вый, и́стинный; ве́рныйprawdziwe wiadomości — правди́вые сообще́ния
2) настоя́щий, по́длинныйprawdziwy bohater — по́длинный геро́й
prawdziwe złoto — настоя́щее зо́лото
prawdziwa kawa — натура́льный ко́фе
•Syn:
См. также в других словарях:
prawda — ż IV, CMs. prawdawdzie; lm D. prawd 1. «zgodna z rzeczywistością treść słów; prawdziwość, szczerość, rzetelność» Głęboka, szczera, rzetelna, gorzka prawda. Prawda psychologiczna, moralna, życiowa. Prawdy podstawowe, odwieczne, niepodważalne.… … Słownik języka polskiego
Лешек — Lestek или Leszek Рисунок Валерия Эльяш Радзиковского, вторая пол … Википедия
Земовит (князь полян) — В Википедии есть статьи о других людях с именем Земовит. Земовит Siemowit … Википедия
brukowiec — m II, D. brukowiecwca; lm M. brukowiecwce, D. brukowiecwców 1. «twardy kamień naturalny używany do brukowania dróg» 2. pogard. «czasopismo niepoważne, podające głównie wiadomości codzienne, mało ważne, sensacyjne i nie zawsze prawdziwe» Artykuł,… … Słownik języka polskiego
dziecko — 1. Cudowne dziecko «dziecko odznaczające się niezwykłymi, jak na jego wiek, zdolnościami»: (...) był cudownym dzieckiem. (...) Talent rozwinięty bardzo wcześnie – zachowane rysunki ośmioletniego chłopca są nie tylko zdumiewająco dojrzałe, ale… … Słownik frazeologiczny
dostateczny — dostatecznyni, dostatecznyniejszy «wystarczający, zadowalający» Dostateczna opieka, troskliwość. Dostateczna gwarancja bezpieczeństwa. ∆ Stopień dostateczny, nota, ocena dostateczna «stopień, nota, ocena stwierdzające, że czyjś poziom wiadomości… … Słownik języka polskiego